Ah Ah Woo Do Hwan olmasaydı sanırım bu diziyi hiç birimiz izleyip bitirmezdik. Çoğumuzun biraz Ryu Jun Yeol’e, biraz da Seo Kang Joon’a benzettiği, ama bence her ikisinden de farklı bir karizması olduğunu düşündüğüm, son zamanların parlayan oyuncusuna bu ne idüğü belirsiz vıcık vıcık dizide yazık edildi yorobun. Halbuki Mad Dog‘dan sonra ne sevinerek beklemiştim yeni dizisini. Dizi bir de dizi tarihinin en düşük ratinglerinden birisini alarak bitti. Şimdi neden böyle oldu azıcık bunu açalım.
Bu dizi bir uyarlama. Fransız yazar Pierre Choderlos de Laclos ‘un Les Liaisons dangereuses (Dangerous Liaisons) romanından alınmış. ( Tehlikeli İlişkiler) Filmi de sanırım iki kez çekilmiş. Tabii + 18 sahneler içeren ve Gleen Close, John Malkovich, Michelle Pfeiffer, Uma Thurman, Keanu Reeves’in oynadığı filmi tutup Kore ergen dizisi yapmaya kalkarsanız olacağı budur. Ben ki kitabını okuduğum romanın bile sinemaya ya da TV’ye uyarlanmasını sevmiyorum. Bir de farklı ülkelerin gelenek göreneklerine uymayan öyküleri uyarlamaları iyice saçma oluyor.
Başroller dört taneydi. Gençlerin gereksiz ailelerinin yer aldığı bölümler tam bir Çin işkencesiydi. Oraları atladım . Saçma sapan aile ilişkileri, onun oğlu ötekinin kızıyla evlenecek, şirketler birleşecek de kurtulacak filan, abuk subuk şeyler.Hayır bir de konu olsun diye yan karakterlere de aşk meşk aksiyon yazmaya kalkmışlar, ama konular hiç de izlenesi değil, durum iyice bka sarmış. Dizi tam dayaklık üç zengin çocuğunun boşluktan halt yemesini anlatıyor. Çocuklar üniversiteye bile başvurmamış, kız hadi çello çalıyor bir marifeti var en azından. Woo Do Hwan, Kim Min Jae ve Moon Ga Young ailelerinden ötürü mutsuzdurlar. Kim Min Jae bir dolu üvey kardeşi, yengesi bilmemnesi ile aynı evde oturup sürekli dayak yer, sanki aşiret ailesi töbe töbe. Kızın doktor olan marifetsiz anası, hapse giren babası, Woo Do Hwan’ın da bir kazada ölen hasta annesi ve kendisine oğlu olmadığını gösteren belgeyi dizinin başında veren bir babası vardır. Çocuklar bu yüzden bir araya gelip milletle dalga geçerler. Gençlerin aşk hayatları da hızlıdır, arkadaşlarının annelerine kadar kimi buldularsa götürürler. Prezervatifler ortada uçuşur filan. Aslında başta iki erkek de kıza aşık gibidir. Kız da Woo Do Hwan’a aşıktır, ama değilmiş gibi davranır. Ama her iki çocuğun da kıza diğer kızlara olduğundan farklı davrandığını görürüz. Zor zamanlarda birbirlerinin yanlarındadırlar, ama hastalıklı bir arkadaşlıktır bu. Sonra kız, İlk aşkının attığı kazığın intikamını çocuğun ilgisi olan iki kızdan almak ister. Kızlardan biri Joy’dur, Do Hwan onu baştan çıkarma planları yapar. Daha doğrusu hep birlikte yaparlar. Ama hepimizin beklediği gibi sonuçta olan kendilerine olur. Do Hwan köpekler gibi aşık olur, kız da sevdiğini kaybeder. Ama bu arada aile ilişkileri kadar karışır ki, kimin eli kimin şeysinde anlamıyorum diye yakınırsınız. Çocukların ebeveynleri arasında da kompleks ilişkiler vardır. Do Hwan’ın babası Joy’un annesinin ilk aşkıdır ve süregelen bir ilişkileri vardır. Moon Ga Young’ın annesi ise Do Hwan’ın babasıyla iş ilişkisi dolayısıyla evlenecektir. Kim Min Jae’nin üvey kardeşi filan diye de devam edebilirim aslında ama sinirimden hepsini atladım, bir an önce unutmaya çalışıyorum. Beynimin müstesna köşelerinde yer etmesinler en azından.
Joy biliyorsunuz Red Velvet kız grubundan ve idol.Daha önce kendisinin The Liar and his Lover adlı dizisini yazmıştım. Bence bu dizide oyunculuğunu daha geliştirmiş. Ben Hyeri ve Suzy ve de Yoona’dan daha çok seviyorum kendisini. Bir de normal ölçülerde bir kız olması ve yuvarlak hatları hoşuma gidiyor, gülüşünü de samimi buluyorum. Kemik torbası, 0 beden oyunculardan gına geldi. Sağlıklı, mutlu bir kız. Do Hwan ile kimyasına da bayıldım. Gerçi dizi bitti Do Hwan’ın Ka Young ile dedikodusu çıktı, ama taraflar yalanladılar. Herkes Moon Ka Young’ın daha güzel olduğundan ve daha iyi oyuncu olduğundan söz etti. Oyunculuk tamam, tamam ama ben Joy’u tercih ederim. Zaten dizideki yılanlıklarından ötürü de sinir oldum kendisine. Her yerden çıkıp milleti birbirine kattı.
Woo Do Hwan cool, sinirli, somurtuk ve üzgün halleriyle daha çekici bence. Mad Dog’da böyleydi. Burada kendisine köpek yavrusu imajı çizmişler, o yüzden de bana çok doğal gelmedi. Dizinin yarısında da salya sümük ağladı. Bir bölüm kavuştularsa, diğer bölüm ayrıldılar. Onların ayrılıp barışmalarından benim başım döndü. Klasik sahnelerin neredeyse hepsi vardı.
Ağlama sahneleri :
Ebeveynlerin aşk ve iş ilişkisi beni baydı resmen. Olgun aşıklara karşı değilim, ama Should We Kiss First‘teki gibi olsun canımı yesinler. Bu dizideki olgun ilişkileri meşkler bencil, çıkara dayalı ilişkilerdi, bir de zerre kimya yoktu. O yüzden oralar geldiğinde hızlı hızlı geçtim. Bu alttaki ikisi Joy’un anasıyla, Do Hwan’ın babası birbirlerinin ilk aşkıymış, olmaz olsalarmış, ömrümü yediler.
Hikayenin aslında ve çevrilen filmlerde dizi sonu mutsuz bitiyor, başrol erkek ölüyormuş. Bizimkiler zaten konuyu sulandırdıkları için sonu da mutlu son yaptılar. 5 yıllık bir zaman atlaması oldu doğal olarak. İkinci çifti de kavuşturdular. Bundan sonrası için bence Do Hwan fantastik bir dizide nuna romans filan oynar. Olmadı polisiye olur. Kim Min Jae ikinci erkek rollerine, Moon Ga Young’da kötü , hain kız rollerine devam eder. Hayır, başrol olacağına inancım yok, kızlar kötü kız oldular mı üstlerine yapışıyor, erkekler başrol olabiliyorlar. Bakınız Nam Goong Min ve Kim Jae Wook. İkisinin yeni dizileri başlasa da izlesek.
Not. Woo Do Hwan’ın seksi ses tonunun güzelliğinden söz etmeyi unutmuşum, aman üzerimde kalmasın, hemen söyleyeyim 🙂
Dizinin müziklerine gelince bir iki örnek verirsek Seventeen , With You.
Joy’un söylediği OMG
Momoland Hug Me.
Woo Do Hwan hayranları zaten eli mecbur izleyecek, diğerlerine de pek tavsiye etmem.
