Süpürgesiz Cadı / Witch’s Court

 

Son zamanların en kuvvetli kadın karakterlerinden birinin başrolünü oynadığı dizi geçen hafta bitti ve sanırım benim Jung Ryeo Won’a bir özür borcum var. Lee Dong Wook’a nasıl yazık edilir 101/ Bubblegum adlı yazımda şöyle demişim çünkü : ” Önce yanına çok da ön planda olmayan, şimdiye kadar ikinci kız rollerine çıkmış  bir kadın oyuncu koyuyorsunuz ve bunu onunla çok yakışan, kimyası yüzde yüz tutan bir kadın oyuncuyla izlemiş seyircinin önüne sürüyorsunuz. ” Demekki durum başrol kadın oyuncu ile değil, yönetmen ve senaryo ile ilgiliymiş. Çünkü Jung Ryeo Won bu dizide parmak ısırtacak bir performans çıkardı ve hepimizin gönlünü fethetti.

Dizideki bu cadı, cabbar, kimseyi tınmayan, çoğu kez opportunist, saldırgan, tuttuğunu koparan, ama içinden bir o kadar da kırılmış, duyarlı ve sevgi dolu karakteri o kadar sevildi ki, röportajlarda kendisinin de böyle olup olmadığı soruldu. O ise Ma Yi Deum karakterine benzemediğini , ama ona tıpatıp benzeyen bir arkadaşı olduğunu ve rolü oynarken de ondan esinlendiğini söyledi.

Başrol erkek Yeo Jin Wook karakterini ise artık başrol oynama zamanı gelmiş de geçen Yoon Hyun Min oynadı. Onu en son The Tunnel’da Choi Jin Hyuk ile izlemiştik. Aynı Woo Do Hwan’ gibi Yoon Hyun Min de bir sonraki dizisinde onu romantik bir başrol olarak izlememiz gerektiğini düşündürdü. Çünkü bu dizi romantik değil, daha çok tacizlerle ilgili bir birimin suçla savaşmasını anlatan polisiye mahkeme dizisiydi. Ana konu ise Ma Yi Deum’un annesinin taciz edildikten sonra mahkemede ifade vermek üzereyken kaçırılmasını, yalnız büyüyen kızının savcı olmasını ve olayın peşinden gitmesini anlatmaktaydı. Başrol erkek de savcıydı ve birlikte çalışmaktaydılar. Ma Yi Deum’un annesi Reply serisinin kadrolu annesi Lee Il Hwa idi.  ( Dizide Kwak Young Shil )

 

 

 

Kötü adamı ise Jeon Kwang Leol oynuyordu ve rolünde gayet iyiydi. Jo Gab Soo rolüyle hepimizi sinir etti. Dizinin sonuna kadar hep bu şerefsiz mi kazanacak diye deli olduk. Ama sonunda adalet yerini buldu.

 

 

 

 

Dizi komedi unsuru da yüksek bir diziydi. Özellikle başrol çift arasındaki sahnelerin çoğu bizi gülümsetti. Aşağıdaki sahnede aslında kendisini kurtarmaya çalışırken ayağı takılıp çocuğu kurtarmış durumuna düşen Ma Yi Deum hastanede mızıldıyor, çocuk da “Ama dikiş bile atmadılar.” diyor. Eskiden psikolog olan bir savcıyı oynuyordu Yoon Hyun Min ve son derece zekiydi tabii ki. Dizinin başında çocuk kızın ev sahibiydi, ve komşuydular, bu da işte olduğu gibi ev sahnelerinde de iletişimin artmasına neden oldu.

 

 

Hastanede herkesin ilgi görmesinden canı sıkılan Ma Yi, Deum çocuk ziyarete gelince kocasıymış gibi yapıyor. Yobooo 🙂

 

 

 

 

 

 

 

 

Çocukcağız sinir ola ola hep korudu kızı :

 

Acıklı ve duyarlı sahneler oldu :

Romantik sahneler de oldu, sarhoşken de olsa 🙂

Bu üsttekinin kadın versiyonu da altıncı bölümde bu kez Ma Yi Deum sarhoşken olmuştu. İşte şurada.

Bakışmalar , gülümsemeler her zaman harikaydı :

 

Ma Yi Deum sık sık bunalımlara girdi :

 

Ama mahkemede kendine güveni yüzde binbeşyüzdü :

İkili hem çekiştiler, hem seviştiler, eskilerin tabiriyle tabii 🙂

Ma Yi Deum çocuğu tüm dizi boyunca deli etti. Yalnız onu mu birlikte çalıştığı deneyimli avukat hanımı, iş arkadaşlarını, suçluları, herkesi yani 🙂 Ama o kadar sevimliydi ki, ezik, beceriksiz, zayıf kadın karakterler görmüş bu elf gözlerimiz Ma Yi Deum’ a bayıldı.

Diziyle ilgili tek eleştirim ise mahkeme sahnelerinin giderek fazla abartılı hale gelmesiydi. Ne Güney Kore’de ne de başka bir ülkede bir savcıya , ya da bir ara Ma Yi Deum’un olduğu gibi avukata o mahkeme kendisininmiş gibi davranma hakkı verilir. Diyaloglar filan uçtu giderek resmen. Ama dizidir dedik kabullendik. Eğlendik de.

Son söz, dişime göre bir dizi ve çift bulduğumda bitince üzülüyorum resmen. Şimdi bu ikili kim bilir bir daha ne zaman dizi çekecek. Bundan sonra full romantizm içeren bir dizide oynasalar bari. Özellikle de Yoon Hyun Min. Çünkü inanılmaz yakışıyor romantizm bu güzel bakan adama. Şu aşağıdaki karelere bakar mısınız ?

 

Dizi müziklerinden bazılarını verirsek Kim Bo Young’tan , Tell me

Solji’den  Leaning on the wind 

Park Yong In ‘den Will I be the heart

Bada that you loved me