HYUN BIN’I KARANLIKTA GÖRMEK İSTEYENLERE, COME RAIN COME SHINE

Filmi epeydir bekletiyordum, dün akşam izledim. Bir kere Hyun Bin var, romantik, heyecanlı bir filmdir beklentisinde olanlar hemen söyleyeyim izlemesin. Film çok ağır planlı, karanlık, neredeyse iki kişiden oluşan, diyaloglarla bezeli bir film. Ama ben sevdim.

Filmin yönetmeni Lee Yook – Ki. 2011 tarihli. Kadın başrol Im Soo Jung’un. Kendisini daha önce Lee Sun Kyun ile All about my wife adlı filmde izlemiştim. Hyun Bin ve Yook Ki karı ve kocayı oynuyorlar. Film kocanın karısını havaalanına bırakma sahnesiyle açılıyor. Arabada stüdyosunu evine taşıyacağını söyleyen Hyun Bin’ e karısı   kendisinden ayrılacağını, başka biri olduğunu söylüyor.

Daha sonraki sahneler ağır sağanak yağmurlu bir günde kadının eşyalarını paketlediği evlerinde geçiyor. Adam evde maç seyrediyor, kadın yukarda eşyalarını topluyor. Ortam çok karanlık, sahneler çok yavaş. Ama her ikisinin de sıkıntısını derinden hissedebiliyorsunuz. Hyun Bin’in saç stili beni illet etti, o bir gözünü kapatan saçları çekiştiresim geldi. Adam bir de acayip sakin, ve hazımlı. Bizim adamlar olsa iki el ateş edip, ya da karaciğeri deşip, o kadını çoktan öldürmüştü. Bizim beyimiz kadının tabaklarını paketleyip, yemek bile yaptı. Bir de düşünceli, kadın bile çileden çıktı, “Sadakatsiz karını mı düşünüyorsun, ne diye tepki vermiyorsun?” diye delirdi resmen.

Bu adamı bırakıp , kime gitti salak kadın merak ediyorum ??

Filmde ikilinin ilişkilerine dair ufak ipuçları görebilirsiniz. Ağır tempo ve karanlığa dayanabilirseniz tabii. Bir noktada minik bir kedi yavrusu buldular, yavru eve girdi. Onu ararlarken kedinin sahibi karı koca komşular geldiler. Zaten ikiliden başka görüp göreceğimiz yegane oyuncu bu çift. Bir de kadının annesi ile sevgilisi telefon ediyorlar o kadar.

Filmi seyrederken kocanın sessiz reaksiyonlarının farkına varıyor, hep daha fazlasını istiyorsunuz. Eli tırmalanıp, karısı tarafından antiseptik sürülürken onu öpme isteğini bastırması, soğan soyarken aslında ağlıyor olması, son akşam karısını yemeğe götürmek istemesi, hava muhalefetinden götüremeyince yemek yapması insanın içini kanatıyor. Kadının da aslında belki gitme kal demesini beklemesi, en azından tepki göstermesini istemesi, onun yaptığı bibloyu saklaması, giderayak traş takımını temizlemesi, yemeğe yardım etmesi, çamaşır tozunun yetersizliğini belirtmesi, beş yılın ardından ayrılacak olan çiftin git gellerini izlemek hoştu. Yine de sanırım film yaşça olgun izleyicilere hitap ediyor.

Kocanın kendisinin de suçlu olduğunu söylediği bir sahne var, ama ne olup da kadının ondan vazgeçmiş olduğunu anlatacak pek bir ipucu yok. Belki hislerini belli etmeyen, sakin ve kabullenici tavrı bunda etken olmuştur diye düşünüyorsunuz. Hyun Bin’i farklı bir filmde izlemek isteyenlere önerilir. Ve tanıtım.