Güzel günlerin hatrına, aşk her şeyi affeder mi ? I need Romance

I need romance serisini epey zamandır merak ediyordum. Farklı senaristler ve oyuncularla, aynı tarz çekilmiş diziler bunlar. Ben ilk seriden başladım ve iki günde bitirdim. 45 dakikalık bölümler o kadar akıcı ki, hadi bir kaç saat uyuyayım bari demesem bir günde de biterdi. Dizi 2011 yapımı olup, 16 bölüm.

Diziyi tanıtan pek çok yerde Kore’nin Sex and the City’si gibi açıklamalar var. Aslında dizide hayatlarını izlediğimiz üçlüyü birebir dizideki karakterlere oturtabiliriz, ama öykü tabii ki daha Koreli. Kızlar çok sevimli, en çapkınlarını oynayan Choi Yeo Jin bana en realist karakter olarak geldi. Başrol kızımız çok sevimli, iki erkek arasındaki gelgitleri, onu aldatan sevgilisi ile ilişkileri, güler yüzü sizi diziye çekiyor.Bu rolü de Jo Yeo Jeong oynamış. 33 yaşında ve hala bakire avukat kızımız Choi  Song Hyun ve biz dizi boyunca bu üçlünün aşk ilişkilerini, erkek arkadaşlarını izliyoruz.

Ben kadın erkek ilişkilerinin masaya yatırıldığı dizileri pek severim. Erkek ve kadınları belirli sterotiplerle anan önyargılar burada da mevcut. Ama genel geçer kalıplara karşı düşünceleri de bize kızların çapkınının ağzından vermişler ki bu diziyi sıra dışı kılmış. Benim sevdiğim kicibe, başka bir çok diziden de anımsayacaksınız kendisini :

Dizide ana iki erkek karakter dışında da erkekler çok yakışıklı. Alex rolünde Ricky Kim var mesela. Lee Kwan Hoon var bir de. İşte iki ana karakterimiz :

Bunlar da diğerleri :

Ricky Kim

Yani Choi Jin Hyuk’u koymayın second lead’e artık gözünüzü seveyim. Burada üstelik en az first lead kadar ağırlığı vardı ve sadece bi tık gerideydi first leadten. Dizideki gerçekçilik gereği, sadece uzaktan uzağa bakmadı, sevgili olmanın tüm gereklerini de yerine getirdi paşam. Nette millet dizinin sonu hakkında uzun tartışmalar yapmış, bu aynı zamanda ilişkilerdeki tavrımıza göre de değişen bir son isteme arzusu bence. Choi Jin Hyuk askerden dönünce ki 2017’ye denk gelecek sanırım, artık hep birinci erkek oynar diye ümit ediyorum. Gözlerini kısıp gülünce, o gözler iyice bir çizgi haline geliyor ve çok sevimli oluyor bence. Bir şarkı da söyledi dizide. Kore’de oyuncuları sesi güzel olmayanı yok sanırım. Zaten idoller de oyuncu, ya da hepsi her ikisi. Yetenek fışkırıyor hepsinden maşallah.

Başrol kızımızın ilk öpücüğünü sokak lambası altında alma isteği, Kore Dizilerinde bu sokak lambası klişesini aklıma getirdi tabii. Missing you’da Yoochun’ın sokak lambası ile konuşmasını filan.

Aşklar değişir, dönüşür. Bunu bu dizide gayet yakından görebiliyoruz. Bu belki de ilişkinin doğal sonucu, bu süreci hepimiz farklı biçimlerde yaşıyoruz. Ama yine de Kim Jeong Hoon’un aldatma aşamaları biz kadınların Öküzsün resmen ! diye düşünmesini sağlıyor. Öte yandan esas çocuğumuzun doğal sevimliliği ve her şeye karşın kızı farklı biçimlerde sevmeye devam etmesi onu bağışlamamızı mümkün kılıyor. Bir ara ayrılarken kızı evine getirdiğinde ayak tırnaklarını  kesmişti mesela. Allahtan bu ayrılık aşamasında  burnunun yeterince sürtülmüş olması  hepimizin hoşuna gidecek bir şey. Seyreden bütün kadınların, kızların içinden  Beter ol sersem! dediğine eminim.

Bir son not, bu Kore Dizilerinde oteller, otel çalışanları filan ne çok kullanılıyor. Hayatlarında önemli bir yer tutan mekanlardan sanırım.

Bu dizide de klasik sahnelerden vardı işte bir ikisi :

Devam dizilerinde de sevdiğim oyuncular olduğundan sırayla gideyim bari diyorum. Hiç olmazsa izlediğim dramların bayma katsayısını düşürür.